Toetjes

Aardbeien, mijn favoriete fruit, zijn lekker zoet in Juni. Meestal eet ik ze zonder enige toevoeging maar af en toe vind ik ze lekker op beschuit. Nederlandse beschuiten kun je in Ierland kopen dus gisteren had ik een paar beschuiten met aardbeien.

Ik herinner mij dat ik in mijn jeugd een beschuit in een diep bord legde met yoghurt erover en bruine suiker. Dat was het toetje. Yoghurt eet ik tegenwoordig regelmatig als ontbijt, met ongezoete muesli. Als Nederlander ben ik gewend aan zuivelproducten want de schappen in de supermarkten stonden en staan altijd vol met literpakken yoghurt, vla, allerlei zuiveldranken en puddingen. Een van mijn favorieten was chocoladevla. Men neme een halve peer of een schijf ananas uit blik of glas, giet daar chocoladevla overheen en men heeft een heerlijk toetje.
Toen ik naar Ierland verhuisde moest ik wennen aan het feit dat hier geen vla verkocht wordt en dat de grootste verpakking voor yoghurt een halve liter container is.
Nu ben ik niet zo’n toetjesmens meer (ik eet liever wat fruit na) maar af en toe is vla of pudding wel lekker. Wanneer we gasten hebben dan maak ik vaak zelf een toetje. Dat kan van alles zijn: brownies, gebak, maar soms ook griesmeelpudding of custardpudding met bessensaus. Ik ben in het bezit van een Tupperware puddingvorm waardoor het er ook nog eens mooi uitziet.

Mijn moeder maakte vroeger de meeste toetjes zelf, nou ja, met behulp van een pakje met poeder. Zo kwam er regelmatig een luchtig Saromatoetje op tafel. Eenmaal uit huis maakte ik het zelf ook wel eens. Je strooit de poeder in melk, kloppen met een garde en klaar. Ik heb nog een enigzins chemische smaakherinnering aan dat spul. Mijn moeder maakte ook watergruwel, dat wij krentjebrij noemden, griesmeelpap of pudding, havermoutpap en custardvla of pudding. Op zondag kregen we regelmatig een toetje dat wij bakjespudding noemden. Mijn moeder sneed fruit in kleine stukjes, verdeelde dat over glazen kommetjes, deed daar een klodder jam bij en dekte het geheel af met custardpudding. Ze maakte het op zaterdagavond, plaatste het na afkoeling in de koelkast en op zondag kregen we het na de warme maaltijd, die op zondag ’s middags vroeg in plaats van ’s avonds werd genuttigd. Soms vergat ze de bakjes af te dekken waardoor er dan wat water van de koelkast en een vel op zat.

Als kind vond ik griesmeelpap en pudding, havermoutpap en watergruwel verschrikkelijk. Tegenwoordig eet ik in de winter vaak havermoutpap met gedroogde vruchten, zonnebloempitten en noten als ontbijt. Watergruwel en griesmeelpudding vind ik nu ook lekker. Je smaak verandert wanneer je ouder wordt. Alleen vellen op de pudding; daar houd ik nog steeds niet van.

Watergruwel en Saroma pudding.